Het zijn bizarre en veranderende tijden en de mens is steeds drukker en veelal in overlevingsmodus. 

Dit geldt gelukkig niet voor iedereen, maar de mensen die dit meemaken of meegemaakt hebben, zullen het herkennen.

Zolang je al deze ballen in de lucht kan houden, kan je mee en gelukkig maar als het je blij maakt.  Maar dan beginnen de ballen uit de lucht te vallen en ben je het overzicht kwijt (altijd achter de feiten aanlopen). Je voelt je overal tekortschieten, je kan je niet meer concentreren en weet niet meer van welk hout pijlen te maken.

Je bent opgebrand, je wordt ziek, je kind(-eren) kan/kunnen niet meer mee of je kan er zelf niet meer voor zorgen,

Bij wie kan je terecht en heb je een vangnet buiten de overheid om? 

Velen kunnen niet op een familie of een 'tribe' steunen en zijn daarom afhankelijk geworden van de gevestigde instituten die voor elk probleem een gevraagde oplossing moeten bieden, maar deze instituten lopen momenteel ook vast.

Dus als er dan iets fout gaat en je hebt geen netwerk sta je er alleen voor of je bent afhankelijk van 'instituten'.

De druk in onze maatschappij op het individu, familie en de instanties is dan ook ontzettend hoog;

• De vele vragen naar psychologische hulp de laatste jaren  swingen de pan uit en deze diensten lopen overvol.   Het is nodig dat deze psychologische opvang bestaat, maar het feit dat er zoveel van nodig is, toont voor mij aan dat er een probleem in het fundament van onze maatschappij zit.
• Kinderen en jongeren die thuis niet meer terecht kunnen door een onveilige situatie of omdat hun ouders 'opgebrand'  zijn.  Geschikte opvang voor deze kinderen/jongeren is een groot probleem. Vaak komen zij in de volwassen psychiatrische inrichtingen terecht als enige opvangmogelijkheid. 
• Kinderen en jongeren die niet (meer) mee kunnen in het huidige schoolsysteem. Welke schoolvorm dan ook.
• Het aantal burnouts dat de pan uitrijst.  Mensen kunnen niet meer mee aan het huidige tempo en het 'moeten' voldoen. Het lichaam schreeuwt om rust en zingeving.
• Ouderen die nog fit zijn, maar zich eenzaam voelen en zoeken naar verbinding, zich nuttig willen voelen en hun kennis willen inzetten.
• Zelfmoordgedachten : in november 2023 meldde meer dan één op de zes jongeren (18 - 29 jaar) dat ze in de afgelopen 12 maanden serieurs zelfmoord hadden overwogen.  Dit is dan ook doodsoorzaak nummer 1 bij de jongeren.

Het huidige economische model heeft geleid tot een heel individualische maatschappij en kan je niet meer mee, val je...

Maar in plaats van misnoegd te blijven hierover, kunnen we hier ZELF iets aan doen.  Met ons project kunnen we de wereld niet verbeteren, maar al een heel eind aangenamer maken voor velen.

Wij hopen een opvangnet te zijn voor deze mensen en alle mensen die de behoefte hebben aan zinvol leven, steun, reflectie en zoveel meer.

Hopelijk kunnen we een inspiratiebron zijn voor anderen met dezelfde intenties 

Het belang van contacten en mensen die van je houden en ondersteunen is niet te onderschatten.

De liefde en steun van oprechte mensen kan je een duwtje in de rug gegeven en vertrouwen dat het goed komt.

Ik ben er dan ook van overtuigd dat dit het mens zijn inhoudt;  liefde, begrip en samenhorigheid en het helpen van je medemens.  

We hebben allemaal onze besoignes, maar als je er helemaal alleen voor staat als koppel, alleenstaande, alleenstaande met kinderen zonder netwerk heb je het extra moeilijk. De uitspraak ' it takes a village to raise a child ' is een waarheid als een koe. Mijn medevoelen voor alleenstaande ouders, eenzame mensen, zieken is in deze groot. Wanneer het kinderen betreft of een jong volwassene dan breekt mijn hart.  Zij dienen nog met volledig vertrouwen en veel liefde in de wereld te staan.  Zij zijn onze toekomst!

Laten we ons samen  inzetten om een kleine bijdrage te leveren in deze wereld en aan deze mensen.

Kijk maar eens naar volgende experiment!